YENİ BİR GÜNE YENİ BİR YAŞA MERHABA...

Bugün benim için çok özel bir gün. 2 Ayrı doğum günümün heyecanı içindeyim.

1.cisi 1 yaşı daha geride bırakıyor,bugün yeni bir güne yeni bir yaşa merhaba diyorum.Eğer geriye dönüp baktığımda arkamda sevgi ve huzur dolu yıllar bırakmışsam ki bıraktığıma inanıyorum.

Hiç üzülmem geçen yıllarıma. Her yaşın kendine has bir güzelliği vardır.RABBİM kalan yıllarımı da ailemle bir arada sağlık huzur mutluluk ve başarılarla geçmesini nasip eylesin.Yalnız bana değil hepimize nasip eylesin inşallah.

2.ci doğum günüme gelince bugün lezzetyagmuru'mun 1 yıldönümü.Yemek blog'u açma hayalimin gerçekleştiği gün.huysuzbalik.com blogu'nun sahibi Esincimle tanışmamız,bir hafta sonu kızım da geldiğinde buluşup Esinin blog'umu kurması.Hadi seval abla ilk yazını yaz seni tanıtıcam sözleri.Ben de dur doğum günümde yazayım derken işte bugün burdayım.Ve 1.yılımı kutluyorum.1 Yıl geriye gittiğim de ilk acemilik günlerimi hatırlıyorum:)

Bugünün verdiği mutlulukla itiraf ediyorum ki. İlk günler bloguma üye olanlara bile geri dönüp nasıl üye olacağımı bilmiyordum.Tariflerimi yazıyor,resmini ekleyemiyordum.Kızımın, Esinle buluşup öğreninceye kadar ben yaparım sözleriyle.Ben taslağa tarifimi yazıyor,resmi kızıma mail atıyordum.Sonra Esinimin müsait olduğu bir gün tekrar buluştuk,herşeyi tek tek anlattı.O andan itibaren blog yaşamım başlamış oldu.Daha sonraki günlerde takıldığım yerler de deneyimli bloger arkadaşlara sormaya başladım.Burada kendilerine teşekkür ediyorum.Yardımcı oldukları için.Bu arada sorularıma hiç cevap vermeyende oldu,hatta bugün itiraf günüm:) sağolsun bir bloger arkadaşımın  alay eden yorumuyla da karşılaştım.Neyseki bu ilk ve son  oldu,başka da olumsuz yorum almadım.

Oysa ki bilgiler paylaştıkça çoğalır.Evet arkadaşlar bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıptır.Öğrenmenin de yaşı yoktur,yeterki isteyelim.

Beni üzen bu olaydan aylar sonra ilginç birşey oldu.Ben yardım istemeden bloğum da gördüğü bir problemi gidermek isteyen bir yorumla karşılaştım.Önceleri çekimser kalsam da o arkadaşımızın verdiği cesaretle  bloğumda ki  teknik detayları simgeleri,nereyi tıklayınca nereye gidileceğini öğrendim.Blogeri tanımaya başladım.Sanki bloğumun koruyucu meleği olmuştu.Buradan kendisine sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.Sadece tarif yazmakla blog açmak olmadığını,ama istenirse öğrenilebileceğini öğrendim.Daha öğreneceğim çok şey var bliyorum ama 1 yıl içinde çok yol kateddiğimi de biliyorum.Bloğum sayesinde bir yandan öğretirken bir yandan da öğrenmeyi de öğrendim.Ben buradan önce bugüne kadar her hayalimi gerçekleştirmem de bana destek olan aileme.Bloğumun kurulmasını sağlayan Esinime,verdiği destek ve yardımla kızıma.Ve bloğumu açtığım günden beri beni yalnız bırakmayan tüm izleyicilerime blogcu dostlarıma sonsuz sevgilerimi,teşekkürlerimi sunuyorum. 

Hatta ilk başlarda benim de üyelerim olur mu? Ben de yorumlar alırmıyım? tedirginlikleri yaşarken sizlerden gelen yorumlar beni öylesine mutlu ediyordu ki? Bunu kelimelerle ifade etmem çok zor.İyiki bloğumu açmışım,iyiki sizleri tanımışım.Tüm bloger arkadaşlarım tüm izleyicilerim,benim için her biriniz de çok değerlisiniz.Bloğumu ziyaretiniz için,çok değerli yorumlarınız için her birinize ayrı ayrı sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.Yorumlarınızla beni öylesine motive ediyorsunuz ki?

Ayrıca yeğenlerim tariflerimin çıktılarını aldıklarını yaptıklarını söyledikçe de çok mutlu oluyorum. Sizleri çokkk seviyorum canlarım.

Bu mutlulukla daha güzel fikirler,daha güzel tarifler hazırlamanın gayreti içinde hissediyorum kendimi.

En önemlisi de RABBİME şükrediyorum.Tüm hayallerimi gerçekleştirmeme izin verdiği için.Akıl,vücut ve ruh sağlığıyla dünyaya geldiğim için.Yine şükürler olsun yanımda beni seven beni destekleyen bir ailem olduğu için.
Beni dünyaya getiren sevgiyle büyütüp yetiştiren.Sevgiyi,saygıyı insan olmayı öğreten rahmetli anneme babama sonsuz teşekkürler.Mekanlarınız cennet,ruhunuz şad olsun.

Uzun süredir düşündüğüm yemek bloğu açma hayalimin gerçeğe dönüşmesi ve 1.Yılımı kutlamanın mutluluğuyla buradan herkese seslenmek nacizane bir tavsiyede bulunmak istiyorum.

Keşke bu yazımı güzel ülkemin güzel insanları,herkes bu satırlarımı okuyabilse.Keşke herkese ulaşabilsem.

Özellikle çocuklarını büyütmüş veya emekli olmuş.Koşuşturmacaların bitmesiyle boş vakitlerin artmasıyla kendini boşlukta hisseden herkese seslenmek istiyorum.

Hepimizin kendine göre farklı el becerileri,farklı hobileri vardır. Fatih Sultan Mehmedin bile bahçıvanlığa merak sardığını ok atmak için parmağa takılan yüzükler,kılıç kınları yaptığını biliyor muydunuz?

Yapmakla sorumlu olduğumuz günlük rutin meşguliyetlerin yanında yapmaktan zevk aldığımız hobilerle uğraşmak.Bizi hem pisikolojik olarak sıkıntılardan uzaklaştırıp düşünce ufkumuzu arttırır.Hemde birşeyler üretmenin,ürettiklerimizi paylaştıkça paylaşmanın verdiği huzur ve mutlulukla yaşama sevincimizi arttırırız. Önce kendimizi sonra da çevremizi sevdiklerimizi mutlu ederiz.

Birde örneğin ben hayal kurmayı çok severim hayal kurmadan yaşayamam heralde.Sizler de lütfen hayal kurun arkadaşlar.Yapmak istediğiniz şeylerin hayalini kurun.<<Hayaller gerçeklerin yarısıdır>> sözüne ben çok inanırım,görüceksiniz bir süre sonra kurduğunuz hayaller gerçeğe dönüşücek.Güzel bir atasözü vardır.

<<En fakir insan hiç parası olmayan değil bir hayali olmayandır>> Ne kadar doğru. Yazılı ve görsel basında görüyoruz okuyoruz,dünya mutsuz milyonerlerle dolu.

Yaşımız yada şartlarımız ne olursa olsun içimizde doğacak hayallerimizi gerçeğe dönüştürebiliriz.Eğer bir hayalimiz varsa,peşinden gidicek cesaretimiz de olursa onu başarma gücüne de sahibizdir.Yeterki istekli,inançlı ,azimli ve sabırlı olalım.

Örneğin ben,mutfakta sevdiklerim için birşeyler hazırlamak resimlemek sunmak benim için bir tutku bir mutluluktu.pc kullanmayı yeni öğrenmişken,blogculuk ne demek bilmezken girdiğim bu yolda ilerlemeye öğretmeye ve öğrenmeye devam ediyorum.Şu an bloğumda bunları paylaşmak öyle bir mutluluk veriyorki bana anlatamam.

Her ne yapıyorsak isteyerek inanarak azimle cesaretle sabırla vede sevgiyle yaparsak sonuca ulaşırız.

Benim bir diğer hayat felsefemde her an ölücek gibi ALLAHA (cc).Hiç ölmiycek gibi kendimize ve çevremize görevlerimizi yerine getirdikçe iç huzurumuzu ve manevi duygularımızı yücelterek huzurlu mutlu yaşar ve yaşatırız.

Ülkemiz de evimiz de sağlığımız da olumsuzluklar yaşansa da hayat şartları ağırlaşsa da tüm olumsuzluklara rağmen hayat yaşamaya da yaşatmaya da değer.İşte bunun için ailemizle dostlarımızla vakit geçirmenin,günlük rutin meşguliyetlerimizin dışında bizi mutlu eden hobilere yer verelim.Bununla birlikte manevi duygularımızı da geliştirelim.

Evet arkadaşlar boş vakitlerimizi değerlendiricek ilgi duyduğumuz alanda bir hobi edinelim.Birşeyler ürettikçe ve bunları paylaştıkça iç huzurumuzun arttığını görürüz.

Sınırlı bir süre için geldiğimiz bu dünyada,yaşamımızın sonunda geriye dönüp baktığımızda huzur ve mutluluklar görmemiz dileğiyle...

                                      SEVGİYLE KALIN